สิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับการตกปลาคือการเลือกใช้เหยื่อสำหรับตกปลาและนักตกปลาหลายๆ คนนิยมใช้เหยื่อยางเพราะสะดวกและล่อปลาได้ดีสำหรับบทความนี้เรามี เทคนิคการใช้เหยื่อหนอนยางอย่างมืออาชีพ มาฝากเพื่อนๆ ที่ชื่นชอบการตกปลาโดยใช้เหยื่อยาง ซึ่งเป็นเทคนิคที่นักตกปลามืออาชีพรับรองว่าเป็นวิธีที่จะช่วยให้ตกปลาได้ประสบความสำเร็จและเห็นผลแน่นอนหากลองทำตามเทคนิคเหล่านี้ จะมีเคล็ดลับอย่างไรเราตามมาดูกันเลยค่ะ
รู้จักกับรูปแบบของการใช้เหยื่อหนอนยาง
รูปแบบการใช้เหยื่อหนอนยางในการตกปลาโดยทั่วไปแล้ว นักตกปลามืออาชีพจะตัดสินใจปรับเปลี่ยนวิธีการใช้ตามสภาพของหมาย หรือพื้นที่ว่าสมควรจะเลือกประกอบเหยื่อแบบไหนอย่างไร เพื่อหลอกล่อให้ปลาหลงกลและเข้ามาชาร์จเหยือได้ ซึ่งในบทความนี้เราได้นำเทคนิคทั้ง 5 ซึ่งนักตกปลามืออาชีพโดยส่วนใหญ่นิยมใช้กันมากที่สุดมาให้เพื่อนๆ นักตกปลามือใหม่ได้เรียนรู้และนำไปปรับใช้ตามความเหมาะสมซึ่งมีวิธีและขั้นตอนดังนี้
แบบแคโรไลน่าริ๊ก (Carolina rig)
การประกอบชุดหน้าแบบแคโรไลน่าริ๊ก โดยทั่วไปจะใช้ตะกั่วทรงลูกปืน แต่นักตกปลามืออาชีพบางคนอาจมีการปรับเปลี่ยนใช้ตะกั่วกลมและปรับใช้ขนาดที่เล็กลง เพราะเมื่อปลาเข้ากินเหยื่อปลาจะได้ไม่ระแวงเพราะแรงกดของตะกั่ว จนทำให้ปลาคายเหยื่อหนีไปหรือทำให้จับความรู้สึกช้ามากกว่าปกติ สำหรับสายที่ใช้ควรเลือกใช้สายเล็กสีใสธรรมดาดูแล้วไม่สะดุดตามากกว่าเหยื่อยางที่ใช้ แต่สำหรับการตกปลาที่มีครีบหรือฟันค่อนข้างคม แนะนำให้เลือกใช้สายแบบถัก หรือสายลวดเล็กๆ ที่หุ้มด้วยพลาสติก สำหรับตัวเบ็ดที่นิยมนำมาใช้กับเหยื่อยางมักจะมีก้านที่ยาวเพราะสายจะไม่เป็นอันตรายหากปลาไม่กลืนเหยื่อ ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับปลาที่เราเลือกตก และในส่วนของสายหน้าหรือสายลีดเดอร์ควรมีความยาวประมาณ 8-10 นิ้วขึ้นไปผูกกับลูกหมุนและลูกปัดที่สีไม่สะดุดตา จากนั้นจึงผูกต่อด้วยตะกั่วที่เลือกใช้ ข้อสังเกตุคือการเลือกผูกแบบคโรไลน่าริ๊ก เหมาะกับการตกปลาในสภาพและสถานการณ์ดังนี้
- สภาพน้ำที่เป็นดินเลนหรือมีดินตะกอนทับถมอยู่มาก นิยมใช้ร่วมกับเหยื่อแบบลอย เราสามารถทดสอบโดยการทิ้งเหยื่อลงในน้ำดูว่าเหยื่อลอยหรือจมน้ำ ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการยำไปใช้งานให้เหมาะกับหมายที่จะตก ชนิดของปลาและระยะที่ปลาเฝ้ารอฮุบเหยื่ออยู่
- สภาพน้ำที่มีการเคลื่อนไหวหรือน้ำไหล อย่างเช่นตามแม่น้ำลำธาร คลองส่งน้ำ เมื่อใช้สายลีดที่ยาวจะเป็นตัวช่วยเพิื่มความพลิ้วไหวให้เหยื่อดูน่าสนใจไม่สั่นจนปลางับเหยื่อไม่ทัน ซึ่งหากเหยื่อโดนแรงพัดของน้ำส่ายมากเกินไป อาจทำให้ปลาตกใจและหนีไปทันที
- ดูชนิดของปลาล่าเหยื่อ และช่วงเวลา เมื่อเราประกอบชุดสายเข้ากับเหยื่อแบบจม เหยื่อจะอยู่บนหน้าดินใต้น้ำ แต่หากเลือกใช้เหยื่อลอย ตัวเหยื่อจะอยู่บนผิวน้ำซึ่งปลานักล่าที่ไม่ได้นอนรอเหยื่ออยู่ใต้พื้นน้ำก็จะสามารถเห็นเหยื่อง่ายขึ้น
แบบเท็กซัสริ๊ก (Texas rig)
การประกอบเหยื่อแบบเท็กซัส ริ๊ก ซึ่งการประกอบจะให้ตะกั่วอยู่ติดกับตัวเบ็ด และรองด้วยลูกปัดขนาดเล็กเพื่อกันกระแทกที่มีสีสันสะดุดตา นิยมเลือกใช้เหยื่อผสมผสานกันทั้งแบบจมและแบบลอย แต่โดยส่วนใหญ่จะนิยมใช้เหยื่อแบบลอยเสียมากกว่า เพราะสามารถเรียกความสนใจจากปลาด้วยการกระตุกเบาๆ หลังจากที่หย่อนสายลงใต้ผิวน้ำ และเหยื่อลอยขึ้นซึ่งปกติเหยื่อจะตั้งขึ้นและทำมุมประมาณ 70-80 องศา เมื่อเรากรอสายกลับช้าๆ ปลาที่กบดานอยู่บนหน้าดินในบริเวณนั้นจะเข้าชาร์ตเหยื่อในทันที
การตกปลาโดยวิธีนี้นิยมใช้ตกปลานักล่าหน้าดินอย่างปลาช่อนที่ชอบนอนกบดานนิ่งๆ ตามชายตลิ่งในช่วงกลางวันซึ่งจะเห็นผลมากกว่าในช่วงเวลาอื่นที่ปลาออกล่าเหยื่อ
แบบใช้เบ็ดหัวจิ๊กประกอบเข้ากับตัวเหยื่อโดยตรง
การประกอบตัวเหยื่อเข้ากับเบ็ดโดยตรงเป็นวิธีที่สะดวกถ้าปลาที่เลือกตกนั้นไม่ระแวงหัวจิ๊กที่ใช้ ด้วยน้ำหนักที่ค่อนข้างหนักเล็กน้อยซึ่งนักตกปลามืออาชีพมักนิยมใช้เหยื่อปลอมตัวใสๆ เป็นเบ็ดติดหัวจิ๊กเพราะสามารถหลบอุปสรรคที่อยู่ใต้น้ำได้เป็นอย่างดี
แบบใช้ตัวเบ็ดฝังเข้าตัวเหยื่อ
วิธีนี้เหมาะสำหรับตกปลาในพื้นที่ที่เป็นแหล่งน้ำเปิด ไม่มีอุปสรรคใต้น้ำโดยการจิ๊กเหยื่อจากที่สูงหรืออยู่บนเรืองเป็นแนวดิ่ง สิ่งที่ควรระวังในการประกอบคือควรให้คมเบ็ดโผล่มาด้านหางและไม่งอเข้า หากคมเบ็ดหันเข้าไปด้านหางงอ เมื่อตีเหยื่อหรือหย่อนเบ็ดจะทำให้เสียจังหวะหรือแอ๊คชั่น แต่หากประกอบเข้าโดยหันให้หางอและลากผ่านพื้นผิวหน้าดินใต้น้ำโดยไม่เหวี่ยงเบ็ดก็สามารถทำได้และก็เป็นวิธีที่ได้รับความนิยมด้วยเช่นกันเพราะหางที่งอจะหงายขึ้นต้านน้ำจึงทำให้เรียกความสนใจจากปลาได้ดีกว่า
แบบใช้เบ็ดก้านสั้นมีแขนกันสวะ
เป็นวิธีป้องกันไม่ให้ตัวเบ็ดไปเกี่ยวเข้ากับอุปสรรคที่อยู่ใต้น้ำ ซึ่งการประกอบเหยื่อในลักษณะนี้จะหวังผลกับปลาที่อาศัยอยู่ในแหล่งน้ำที่มีตอและเป็นหนึ่งในวิธีการใช้เหยื่อบินใต้ผิวน้ำ นักตกปลานิยมประกอบเหยื่อแบบนี้แล้วจึงตีเหยื่อให้จมลงไปให้ช้ากว่าปกติ จากนั้นจึงกระตุกเหยื่อให้ลอยขึ้นแล้วพัก มากกว่ากรอสายกลับ เพื่อล่อให้ปลาที่เฝ้ารออยู่เข้าชาร์ตในทันที
กล่าวโดยสรุปแล้วหัวใจของ เทคนิคการใช้เหยื่อหนอนยางอย่างมืออาชีพ คือการเคลื่อนที่ช้าๆ ซึ่งนักตกปลามืออาชีพจะเน้นตีเหยื่อใกล้กับริมตลิ่งหรือบนหินแล้วจึงค่อยๆ ปล่อยให้เหยื่อหล่นลงไปพื้นน้ำเบาๆ แล้วกรอสายเข้าให้ช้าที่สุดเท่าที่จะช้าได้เป็นเทคนิคสำคัญในการใช้หนอนยางเพราะในธรรมชาติหนอนหรือไส้เดือนไม่สามารถกระโดดใต้น้ำได้ และเป็นวิธีที่สามารถตกปลาช่อน ปลาเก๋าซึ่งเป็นปลานักล่าได้แน่นอน แต่หากทำตามขั้นตอนนี้แล้วปลายังคงนิ่งไม่เข้ามาชาร์จเหยื่อจึงค่อยกระตุกบ้างเล็กน้อยเพื่อเรียกความสนใจจากปลา